Τρίτη 29 Ιουνίου 2021

Ενεργά Σχολεία- μια Οικοσυμμαχία 

eTwinning 2020-2021

Το ΠΡΟΩΘΗΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ του ΕΡΓΟΥ!

Η Γη μας έχει κουραστεί!

Το ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ του ΕΡΓΟΥ μας

Η ένταση και η έκταση των περιβαλλοντικών προβλημάτων του πλανήτη, η αλόγιστη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η σπατάλη των ορυκτών καυσίμων, η διάβρωση του εδάφους, η ρύπανση θαλασσών και υπόγειων νερών, η υπεραλίευση, η υπερκατανάλωση γεωργικών προϊόντων, η αύξηση της παραγωγής κρέατος, η ρύπανση των εδαφών, η ατμοσφαιρική μόλυνση, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη για εγρήγορση και λήψη αποφάσεων για την προστασία του περιβάλλοντος.

Η ποιότητα της ζωής μας, η ευημερία και η οικονομική ανάπτυξη εξαρτώνται από την ικανότητά μας να μάθουμε να ζούμε βάσει των διαθέσιμων πόρων. Πρέπει, επομένως, να αλλάξουμε τον τρόπο σχεδιασμού, παραγωγής, χρήσης και διάθεσης των προϊόντων. Για να επιτευχθεί αυτή η αλλαγή χρειάζεται η συμμετοχή όλων μας —ατόμων, νοικοκυριών, επιχειρήσεων, τοπικών αρχών και εθνικών κυβερνήσεων, καθώς και της παγκόσμιας κοινότητας. Για το λόγο αυτό το Σεπτέμβριο του 2015 , η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε 17 παγκόσμιους στόχους γνωστοί ως «Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης» προκειμένου να αρθούν εμπόδια και προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου όπως η φτώχεια, η πείνα, οι ανισότητες, η κλιματική αλλαγή και τη δημιουργία ενός βιώσιμου μέλλοντος.

Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση επινοήθηκε από την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της σχέσης των ανθρώπινων κοινωνιών με τη φύση, εξαιτίας της σοβαρότητας των σημερινών περιβαλλοντικών και κοινωνικών ζητημάτων. (Γεωργόπουλος, 2005). Οπωσδήποτε, ο ρόλος της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στην προσχολική ηλικία είναι σπουδαίος και καθοριστικός στην καλλιέργεια θετικών εντυπώσεων προς το φυσικό περιβάλλον (Tillbury, 1994˙ Wilson, 1994˙ Δημητρίου, 2011). 

Τα περιβαλλοντικά προγράμματα συμβάλλουν ώστε να ενισχυθούν και  να αναπτυχθούν γνώσεις και δεξιότητες στους μαθητές , προκειμένου να είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται τα προβλήματα γύρω τους και να βρίσκουν τρόπους να τα επιλύουν. Έτσι γίνονται  ενεργοί πολίτες του αύριο και ενστερνίζονται την περιβαλλοντική ηθική και την αειφόρο ανάπτυξη. Σε αυτό συμβάλει και η αξιοποίηση των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία μέσω των οποίων οι μαθητές θα εφαρμόσουν την ανακαλυπτική μάθηση με δημιουργικό τρόπο,  αλλά και  θα συνεργαστούν με συμμαθητές τους.


Μια ΟΙΚΟΣΥΜΜΑΧΙΑ για την ΑΕΙΦΟΡΙΑ 

eTwinning 2021-2022

Το ΠΡΟΩΘΗΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ του ΕΡΓΟΥ!

Ο στόχος μας παιδιά είναι μια Οικοσυμμαχία!

https://www.youtube.com/watch?v=2anLnud5dZU


“Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΟΥ

 ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙΣ”
– Dr. Peter Drucker

Σύμφωνα με την IUCN το (1970) και από την Συνδιάσκεψη της Στοκχόλμης το (1977), (Φύκαρης, 1998: 33) «Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση είναι η διαδικασία αναγνώρισης αξιών και διασαφήνισης εννοιών, ώστε να αναπτυχθούν δεξιότητες και στάσεις αναγκαίες για την κατανόηση και εκτίμηση της αλληλοσυσχέτισης ανθρώπου, πολιτισμού και βιοφυσικού περιβάλλοντος. Απαιτεί πρακτική ενασχόληση με τη λήψη αποφάσεων και τη διαμόρφωση ενός κώδικα συμπεριφοράς για θέματα που αφορούν την ποιότητα του περιβάλλοντος» (Γεωργόπουλος και Τσαλίκη, 2006: 13).

Με την περιβαλλοντική εκπαίδευση, οι άνθρωποι μπορούν να καλλιεργήσουν και να αναπτύξουν το απαραίτητο ενδιαφέρον για το τι συμβαίνει στο περιβάλλον σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα και να ενθαρρύνουν προκειμένου να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα, επειδή η στάση και οι αποφάσεις επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα το περιβάλλον (Hale 1993).

Για αυτόν το σκοπό δημιουργήθηκε παγκοσμίως ισχυρό ενδιαφέρον για το περιβάλλον και τα προβλήματα του. Οι ενεργοί πολίτες του αύριο, καλούνται από την προσχολική ηλικία να εξασκούν και να καλλιεργούν τις οικολογικές τους δεξιότητες αλλά και να αποκτούν αξίες και κριτική στάση, μέσω βιωματικών δράσεων, ως προς την ένταση και την έκταση των περιβαλλοντικών προβλημάτων, που απειλούν τη βιωσιμότητα του πλανήτη. Η εκπαίδευση των νέων μαθητών/τριών και μελλοντικών πολιτών κρίνεται αναγκαία ώστε να υπάρξει διέξοδος από την οικολογική κρίση (Αγγελίδης, 1993).

Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση αποτελεί μια μεθοδολογική διαδικασία η οποία επιχειρεί από τη μια μεριά, να κάνει το σχολικό πρόγραμμα περισσότερο ενεργητικό, πιο βιωματικό και, συνεπώς, πιο ελκυστικό και, από την άλλη, μέσω της επικαιρότητας της οικολογικής κρίσης, να επιδιώξει λύσεις για τα περιβαλλοντικά μας ζητήματα (Αθανασάκης, 1996).

Στην προσχολική ηλικία, ο ρόλος της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης είναι σπουδαίος και καθοριστικός στην καλλιέργεια θετικών εντυπώσεων προς το φυσικό περιβάλλον (Tillbury, 1994˙ Wilson, 1994˙ Δημητρίου, 2011). Μέσω της εμπειρικής - ανακαλυπτικής επαφής των νηπίων με το φυσικό περιβάλλον, δομείται η ανάγκη για συνεχείς εμπειρίες μέσα στο Φυσικό Περιβάλλον, υπό την επίβλεψη ενηλίκων, οι οποίοι παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σεβασμό απέναντι στο Φυσικό Περιβάλλον, κρίνεται επιβεβλημένη (Δημητρίου, 2011).  Με βάση επίσης τη θεωρία του κονστρουκτιβισμού, η γνώση οικοδομείται προσωπικά αλλά και κοινωνικά, στοιχείο εγγενές της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης (Παπαδημητρίου 2005).

Η ανάπτυξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας της Περιβαλλοντικής Αγωγής στηρίζεται σε μικρό – ερευνητικές δράσεις που πραγματοποιούνται στον εσωτερικό αλλά και τον εξωτερικό χώρο του σχολείου, με τη χρήση, την ανάλυση, την αξιολόγηση και τη συσχέτιση των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων (πάρκα, δάση, βιομηχανίες, μουσεία, ερευνητικά κέντρα, υπηρεσίες κ.ά.), με τις κοινωνικές , πολιτισμικές και τεχνολογικές συνθήκες που τους διαμορφώνουν (Αθανασάκης, 1996). Στις μέρες μας, το σχολείο είναι απαραίτητο να ενισχύσει τις περιβαλλοντικές ενέργειες των παιδιών, με αποτέλεσμα αυτά να κατανοήσουν και να αντιληφθούν τη σημασία του περιβάλλοντός τους καθώς και να αναπτύξουν στάσεις και συμπεριφορές για τη διαφύλαξη και την ποιοτική αναβάθμισή του (Φλογαΐτη, 1998).

Σύμφωνα με τα παραπάνω, οι 17 Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης αποτελούν μια σύγχρονη οικοσυμμαχία με πολιτική - κοινωνική - περιβαλλοντική και εκπαιδευτική χροιά όπου σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες: «Το 2015 , οι παγκόσμιοι ηγέτες ενέκριναν ομόφωνα την Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη.  Οι στόχοι για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη είναι το μονοπάτι που μας οδηγεί σε ένα κόσμο δικαιότερο, πιο ειρηνικό και ευημερούντα, και σε έναν υγιή πλανήτη. Είναι επίσης μια πρόσκληση για αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο καθήκον από το να επενδύσουμε στην ευημερία των νέων».

Οι εκπαιδευτικοί στόχοι και η καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης διασυνδέεται διαθεματικά και διεπιστημονικά, με το επίσημο πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας των Εργαστηρίων δεξιοτήτων. Όπως ορίζονται στο Άρθρο 01 – Εργαστήρια Δεξιοτήτων

1. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων εισάγεται πιλοτικά στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση δράση με τίτλο «Εργαστήρια Δεξιοτήτων», η οποία συνίσταται στη δοκιμαστική προσθήκη νέων θεματικών κύκλων στο Νηπιαγωγείο και στο υποχρεωτικό ωρολόγιο πρόγραμμα του Δημοτικού και του Γυμνασίου με σκοπό την ενίσχυση της καλλιέργειας ήπιων δεξιοτήτων, δεξιοτήτων ζωής και δεξιοτήτων τεχνολογίας και επιστήμης στους μαθητές (http://www.opengov.gr/ypepth/?p=5132).

Επίσης με την χρήση της εκπαιδευτικής πλατφόρμας του eTwinning διευκολύνεται η επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ μαθητών και σχολείων με σκοπό τις ανταλλαγές καλών πρακτικών, μέσα σε ένα ασφαλές ψηφιακό περιβάλλον (Vuorikari et al., 2011; Papadakis, 2016). Με την χρήση κατάλληλων τεχνολογικών και ψηφιακών εργαλείων web 2.00, διεξάγεται με διεπιστημονικό τρόπο, η επικοινωνία και η αλληλεπίδραση μεταξύ των μελών της ομάδας αλλά και τον εκπαιδευομένων. Ενισχύεται η ενεργή εμπλοκή αυτών, στη μαθησιακή διαδικασία, στη διαρκή ενημέρωση και  στην ευαισθητοποίηση των μαθητών/-τριών, για τα τοπικά και παγκόσμια περιβαλλοντικά ζητήματα. Μέσω συνεργατικών ψηφιακών εφαρμογών και ειδικών εκπαιδευτικών λογισμικών, με δυνατότητες ασύγχρονες και σύγχρονες (όπως συνεργατικών τοίχων, τη χρήση πολυμέσων κλπ.), εμπλουτίζεται δημιουργικά ο ψηφιακός εγγραμματισμός και ενισχύεται η συνεργατική και διερευνητική μάθηση. Επιπλέον η ραγδαία εξέλιξη των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (ΤΠΕ) που χαρακτηρίζει την εποχή µας, επηρεάζει σηµαντικά τα κοινωνικά δεδομένα και διαμορφώνει νέες τάσεις στην εκπαίδευση και ιδιαίτερα στην περιβαλλοντική εκπαίδευση. Τα οφέλη από την υιοθέτηση των ΤΠΕ κατά τη διάρκεια εφαρμογής προγραμμάτων ΠΕ είναι πολλά, αφού οι ΤΠΕ συμβάλλουν στη διερευνητική και συνεργατική µάθηση (Κασκαντάµη & Ιωαννίδης, 2001), καλύπτοντας έτσι στόχους της ΠΕ.